ธรรมะอภิรมย์

Nongradio

Radio Online

ฟ้าหลังฝน คือคำที่ข้าพเจ้าจดจำเก็บเอาไว้ในใจอยู่ตลอดเวลา เมื่อมีทุกข์ก็ต้องมีสุขตามมาอย่างแน่นอน เริ่มต้นเรากำเนิดขึ้นมาอยู่ในโลกใบนี้ข้าพเจ้าก็เจอแต่ความทุกข์ภายในใจอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นการแยกทางเดินหรือแยกกันอยู่ ของคุณพ่อกับคุณแม่ การถูกทอดทิ้งให้อยู่กับ คุณตาคุณยาย โดยไม่มีเยื้อใยของผู้ใหญ่นั้นทำให้ข้าพเจ้ามีความรู้สึกว่าตัวเราเองมีทุกข์อย่างแสนสาหัส แต่ข้าพเจ้าก็สู้กับมันได้ ไม่เคยคิดน้อยเนื้อต่ำใจ ไม่เคยโกรธ คุณพ่อ คุณแม่ แม้แต่จะคิดสักนิดเดียว การศึกษาของข้าพเจ้านั้นก็ต้องอดทนเอา เป็นอันว่าเราเรียนจบมาจนได้ การงานก็ถือว่าไม่ค่อยจะดีนัก มีทั้งสนุกและเศร้าเป็นครั้งคราวแต่ก็ผ่านมาด้วยดี ส่วนการมีครอบครัวก็ถือว่าเป็นครอบครัวที่อบอุ่นดีเฉพาะแต่ภายนอก แต่ภายในมันแสนเจ็บปวดทรมาน สุดท้ายครอบครัวต้องจบลงด้วยการแยกทางกัน แถมตัวเราต้องเป็นพ่อหม้ายและก็มีลูกติดอีกต่างหาก

วันหนึ่งคิดอยากจะทำธุรกิจเอง แต่ชีวิตดูเหมือนกับละครเรื่องยาวแรกเริ่มธุรกิจถือว่าดีจนใจหายก็ว่าได้ ลูกค้าติตต่อมาเยอะจนผลิตแทบไม่ทันวันหยุดแทบจะไม่มีก็ว่าได้ เพราะกลัวผลิตไม่ทันความต้องการของลูกค้า คนเราเมื่อทุกอย่างดีก็ลืมวางแผนชีวิตของตัวเอง แต่จะว่าไปแล้วจริงๆเริ่มทำธุรกิจก็ไม่มีแผนธุรกิจอะไรเลย ที่เป็นอย่างนั้นเพราะว่าเรามีลูกค้าอยู่ในมืออยู่แล้ว และแล้วหนสุดท้ายก็รับมือไม่ทัน บริหารธุรกิจจนเอาไม่อยู่เพราะถูกโกงจากการเชื่อใจลูกค้าเก่า มันแสนเศร้าในวันจบตัวลงของธุรกิจ ลาที่กับอนาคตที่จะฝากไว้ ไม่เหลือให้เราชื่นชมอีกต่อไปแล้ว

ความเจ็บปวดมันแสนสาหัส ความเจ็บใจนั้นก็มีแต่ความอาฆาตแค้นอย่างไม่ลดละ สักวันหนึ่งเราจะต้องเอาคืนมาให้ได้ สุดท้ายความทุกข์ก็เกิดขึ้นกับเรา โรคซึมเศร้ามาเยี่ยมเยือนโดยไม่รู้ตัว เมื่อมีทุกข์เราก็ต้องความสุขเพื่อมาแทนที่มัน วันหนึ่งถือว่าโชดดีมากได้ที่ได้มาเข้ากรรมฐานหรือที่เราชอบเรียกกันว่า ปฏิบัติธรรม และครูสอนกรรมฐานเป็นผู้หญิงด้วยน่ะครับแล้วก็เก่งด้วยตอนแรกก็ยังงงๆ คิดว่าเป็นพระมาสอนเสียอีก

การนั่งดูลมหายใจของตัวเองโดยไม่ได้คิดถึงสิ่งใด นั่นมีความสุขจริงๆที่สุขก็เพราะว่าเราเอาความวุ่นวายที่มีอยู่กับตัวเราเอาทิ้งให้ไปหมดก็คือว่าเราต้องหยุดคิดถึงมันไปเลยก็ว่าได้ เหมือนเราแบกกระเป๋า(หนักไหมครับ)พอเอากระเป๋าออก ก็ไม่หนักใช่ไหมครับ ใจเราก็เหมือนกันนี่แหละ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านสอนให้เราพ้นทุกข์หรือดับทุกข์ ข้าพเจ้าสนใจมากตั้งแต่เกิดมาจนจำความได้ คุณตาคุณยายพาไปวัดก็คิดว่าผู้ใหญ่มีกุศโลบายเพื่อสอนให้เราเป็นคนดีแต่ก็ไม่ค่อยจะสนใจสักเท่าไหร่ ก็ยังเห็นผู้ใหญ่บางคนยังดื่มสุราอยู่แล้วร้านสินค้าประเภทนี้ก็มีเยอะ ถือได้ว่ามีเงินจะซื้อมาทานตอนไหนก็ได้ไม่มีใครว่า มาถึงวันนี้เมื่อข้าพเจ้ามีทุกข์ก็อยากมีสุขที่ยั่งยืนอย่างพระองค์สอนบ้าง

เริ่มแรกของการศึกษาธรรมะ ข้าพเจ้าถือว่าเป็นคนที่ใจร้อนมากเลยทีเดียวนิสัยเดิมๆเริ่มมาอีกแล้ว ให้มันรู้ไปเลยว่า คนที่มีความสุขที่สุดจะเป็นอย่างไร แต่ก็ต้อง...งง..กับคำตอบที่ได้รับมา ว่า คนที่มีความสุขที่สุดก็คือคนที่ไม่มีกิเลสเลย คราวนี้สิ..ตื่นเป็นไก่ตาแตกไปเลยเรา... ตัวเราหรืออย่างทุกๆท่านต้องคิดเหมือนข้าพเจ้าเป็นแน่ว่า คนเราจะมีความสุขได้นั้น จะต้องมีเงินเยอะๆ มีรถหรูๆ บ้านหลังใหญ่ๆราคาแพงๆ มีอำนาจบารมีจนล้นฟ้า นี่ถือว่าสวนทางกับความคิดของเราเลยก็ว่าได้ แล้วคุณล่ะคิดอย่างไรกับเหตุการนี้.........?
ในชีวิตนี้ถือว่าพระสัจธรรมนำทางสู่ชีวิตใหม่เลยทีเดียวก็ว่าได้ ชีวิตเปลี่ยนไปขึ้นเยอะมากถือว่าเป็นสิ่งที่ดีๆเข้ามาหาตัวเราเลยก็ว่าได้ ก็แน่ล่ะเพราะว่าเราตัดคำว่า อยากได้อยากมีให้ลดน้อยลงไป นี่แหละคือความสุข ข้าพเจ้าอยากทำหลายอย่างมากแต่ก็สมหวังน่ะจะบอกให้ ไม่ว่าจะเป็น ดีเจ จัดรายการธรรมะฟรี ทำเว็บไซต์ฟรี ฯลฯ เป็นจิตอาสาแบบ ฟรีๆ แต่ใจเรามีความสุขไม่หวังแม้แต่ผลตอบแทน
วันหนึ่งคิดอยากจะรวบรวมญาติๆให้เป็นหนึ่งเดียวคิดแล้วก็ลองทำดูแต่ก็ประสบความสำเร็จไปได้ดีมากพอประมาณ บางครั้งก็ถูกต่อต้านบ้าง บางครั้งก็มีคนคอยให้กำลังใจและสนับสนุนบ้างก็ขอบพระคุณอย่างสูงกับกำลังใจที่ให้มา... สู้ต่อไป...สักวันก็ต้องลาจากโลกนี้ไป ทำแล้วคิดว่าดีและไม่ไปกระทบกระเทือนใจกับคนอื่นเขา ก็ถือว่าเราทำได้ดีที่สุดแล้ว........
คุณเคยอยากรู้อดีตชาติของตัวเองไหมครับ ผมก็เป็นคนหนึ่งที่อยากจะรู้ความเป็นมาในอดีตชาติของตัวเอง วันหนึ่งผมได้มีโอกาศได้พบกันบุคคลท่านหนึ่ง (ผมไม่ขอเอ่ยนาม)ท่านได้ดูอดีตชาติให้ผม เรื่องราวเป็นแบบนี้ครับ ย้อนหลังไปชาติก่อนหน้านี้ ในสมัยสุโขทัย ผมได้เกิดเป็นพราหมณ์ ชื่อว่า ขันธ์โรจนพราหมณ์ ทำหน้าที่อันเชิญเทพยาดา มาร่วมอนุโมทาบุญในการหล่อพระ แต่มีกรรมทางวาจาตามมาด้วยน่ะ ผมมีเพื่อนสนิดชื่อว่า นายชาติ คืออยู่บ้านใกล้กัน ตัวผมเป็นคนตรงเวลาพูดก็ผมตรงๆ ได้ไปพูดพูกใจเจ็บให้นายชาติ จนเสียผลประโยชน์เข้า คราวนี้แหล่ะนายชาติเลยไปอธิฐานต่อหน้าพระพุทธรูปว่าจะจองล้างจองผลานทุกๆชาติไป น่ากลัวครับวาจาคนเหมือนมีดกรีดหัวใจ ผมกลายเป็นคนพูดน้อยไปเลยครับตอนนี้
ขอบพระคุณอย่างสูงที่ตั้งใจอ่านคำบ่นของข้าพเจ้า
จาก น้อง รูปวิเชตร์
(นามปากกา ธรรมะอภิรมย์)